و خدایی که در این نزدیکی ست

سلام امیدوارم حالتون خوب باشه و توی این سرما و برف و یخبندون اذیت نشده باشید. بهار دقیقا از شنبه هفته قبل می ره کلاس زبان.از چهارشنبه شروع می شد که چون مشهد بود نتونست بره.از وقتی کلاس می ره کلا من وقت کم میارم.سه روز در هفته می برمش و از اونجایی که راه نزدیکه ولی پر ترافیک ترجیح می دم بمونم.البته موندنم دو تا دلیلی دیگه هم داره یکی این که این موسسه با موسسه قبلی فرق داره و همه سنی هستن.البته بهار تو رده نوجوون هاست کل موسسه رو می گم.و من نمی دونم چرا دلم شور می زنه.چون موسسه قبلیه خیلی حواسشون به بچه ها بود و موقع تعطیل شدن نمی زاشتن بچه ها بیرون بیان.از طرفی اونجا ازدحام ماشین ها واقعا زیاده جوری که حتا 4 ردیف هم موقع تعطیل شدن ماشین می ایسته و من بهار و که می رسونم و یکم خلوت می شه و جای پارک پیدا می کنم.همون جا می مونم تا بهار که اومد بیرون من و ببینه.روزهای کلاسش موبایلشم می دم بهش که با هم در تماس باشیم. خودمم با این که تو ماشینم ولی قندیل می بندم چون بخاری موقع پارک جواب نمی ده.می شینم کتاب می خونم.هنوز کتابی رو که از مادر فرا گرفتم نخوندم.روند کتاب خوندم کند شده.کتاب بدی نیست و و خدایی که در این نزدیکی ست...